Alles onder controle ...behalve mijzelf.

Wat kunnen we toch een last hebben van onze behoefte om alles te controleren. Hierbij 7 ontwikkeltips voor control freaks. 

Control freaks stellen hoge eisen aan zichzelf en worden minder onzeker als ze de controle houden. Toch eist dit gedrag veel van ons en is in de meeste gevallen erg stressvol. Maar hoe laat je los?

• Van solo naar samen!
• Van monoloog naar dialoog!
• Van aanname naar toetsen!
• Van oplossing naar analyse!
• Van twijfel naar keuzes durven maken!
• Van hoekig en strak naar rond en relativering!
• Van controle naar regie!

• Van solo naar samen; Door de ander te betrekken, je twijfel uit te durven spreken zal de ander zich gewaardeerd voelen en graag me je meedenken. Zo zal jij ook door de ander gevraagd worden om vanuit jouw expertise en ervaring met hem of haar mee te denken. Dit bevordert de gelijkwaardige samenwerking waar we allemaal van leren en ontwikkelen.

• Van monoloog naar dialoog; Vraag anderen om met je mee te denken. Vraag tijdig hulp. Luister naar wat er gezegd wordt. Vraag door en probeer niet bij de ander je overtuiging neer te leggen maar ga oprecht een samenwerking aan waarbij jullie beiden input leveren om tot een betere uitkomst te komen. Gelijkwaardigheid en ruil moeten kloppen.

• Van aanname naar toetsen; Omdat we zulke hoge eisen aan onszelf stellen zijn we geneigd om al te moeten weten wat de ander bedoelt te zeggen. We maken een aanname! Het doorvragen of toegeven dat we iets niet weten voelt vaak als een falen. We moeten het nl. weten van onszelf. Dit maakt dat we te snel in aannames vervallen. En vanuit die aanname gaan we projecteren. Als we onze aanname niet toetsen, door de vraag of het probleem te briefen en de-briefen, leveren we vaak het verkeerde en begrijpen niet waarom anderen nou niet tevreden zijn over het geleverde.

• Van oplossingsgericht naar analyse gericht; Mensen die de lat te hoog leggen moeten van zichzelf meteen de oplossing/ het antwoord weten. Terwijl ze daarmee vaak de analyse overslaan. De analyse kan leiden tot meerdere oplossingen en creëert draagvlak maar voorkomt ook teleurstelling. Je hebt alleen de oplossing bedacht, drukt het door gaat aan de slag en komt er dan aan het einde van het traject achter dat je mensen toch niet mee hebt gekregen.

• Van twijfel naar keuzes durven te maken; In het Engels heet dit accountability. Verantwoordelijk durven dragen maar er ook op aangesproken kunnen worden. Het lijkt alsof we dit allang zijn maar het is veelal extrinsiek gedreven. We durven niet zo goed op onszelf te vertrouwen. Sta voor wie je bent en wat je doet en voel niet dat jij als persoon daar dan op wordt afgerekend als het niet goed gaat. Als het niet goed gaat heb je het over de inhoud of het proces van je werk en niet over of jij als persoon wel goed genoeg bent.

• Van hoekig naar relativering; Wanneer de spanning bij ons oploopt wordt onze stijl van communicatie veelal strakker, hoekiger en feller. We houden als het ware de controle ook over onze eigen communicatie. Lach je nog wel eens om jezelf? Kun je nog wel relativeren je afvragen hoe belangrijk het eigenlijk is waar jij zo’n punt van maakt?

 • Van controle naar regie; Als ons gedrag ons in de weg zit dan is dit vaak een controlerend gedrag. We voelen dat we de controle moeten houden anders voelen we ons niet meer vertrouwd in dat wat we doen. Toch is controle iets verdedigend. Als we geleerd hebben dat wij niets meer hoeven te verdedigen omdat het OK is wie wij zijn dan hebben we veel meer de regie over onze keuzes en ons gedrag. Wij worden weer de baas over onszelf en ons gedrag gaat niet meer met ons aan de haal.